تيز دوم تيز دوم تا به سواران برسم
نيست شوم نيست شوم تا بر جانان برسم
خوش شده ام خوش شده ام پاره آتش شده ام
خانه بسوزم بروم تا به بيابان برسم
خاک شوم خاک شوم تا ز تو سرسبز شوم
آب شوم سجده کنان تا به گلستان برسم
چونک فتادم ز فلک ذره صفت لرزانم
ايمن و بي لرز شوم چونک به پايان برسم
چرخ بود جاي شرف خاک بود جاي تلف
باز رهم زين دو خطر چون بر سلطان برسم
عالم اين خاک و هوا گوهر کفر است وفنا
در دل کفر آمده ام تا که به ايمان برسم
آخرین آلبومیه که واقعا گوش کردم و لذت بردم .مثلا همین شعری که گذاشتم هم وقتی همایون شجریان با اون حس و حال وآهنگ قشنگ میخونه آدم تازه میفهمه که معنیش چیه.دمه همتون گرم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر